Λίγοι γνωρίζουν την ονομασία της, πολλοί γνωρίζουν την ύπαρξη της, ενώ ακόμα περισσότεροι θα ήθελαν να κατοικήσουν εκεί. Η συνοικία Ουζιέλ, όπως ονομάζεται, είναι μία όαση στην απέραντη τσιμεντούπολη και βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Θεσσαλονίκης.Ανάμεσα στο 14ο/21ο Γυμνάσιο-Λύκειο και στη νομαρχία Θεσσαλονίκης, η συνοικία Ουζιέλ, δίνει μία ξεχωριστή νότα ομορφιάς και δεν αφήνει τους περαστικούς αδιάφορους όταν τυχαίνει να περάσουν από εκεί. Μονοκατοικίες με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, ψηλοτάβανες, με μεγάλες αυλές στις οποίες αντικρίζει κανείς πορτοκαλιές και τριανταφυλλιές, εικόνες που σε μεταφέρουν σε κάποιο παραδοσιακό χωριό της Ελλάδας. Τα σοκάκια μεταξύ τους όμορφα κατασκευασμένα, πλακόστρωτα δίνουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα στην περιοχή. Με λίγα λόγια είναι ένα συγκρότημα σπιτιών που μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς ως «οδό ονείρων».
Η ιστορία των σπιτιών
Ο αριθμός των συγκεκριμένων σπιτιών ανέρχεται στα 28. Σύμφωνα με την ιστορία όπως την αφηγούνται οι κάτοικοι της περιοχής, λέει ότι οι μονοκατοικίες χτίστηκαν το 1927 για να κατοικίσουν εκεί, όσοι δούλευαν εκείνη την εποχή στο τραμ που βρισκόταν μόλις λίγα χιλιόμετρα από εκεί. Η συνοικία έχει πάρει το όνομα της από τον Γάλλο εργολάβο της, Ουζιέλ. Παρόλα αυτά όμως, όπως σημειώνουν, το όνομα του οποίου θα έπρεπε να πάρει συνοικία είναι του αρχιτέκτονά της, Ζάκ Μοσέ. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως ένας από τους δρόμους της πήρε και το όνομα του. Ο Μοσέ εκείνη την εποχή είχε σχεδιάσει και άλλα γνωστά κτίρια της Θεσσαλονίκης όπως τον Κινηματογράφο «Ολύμπιον», αλλά και το πολύ γνωστό εστιατόριο από παλιά, στην παραλία της Θεσσαλονίκης «Όλυμπος-Νάουσα». Το 1984 το συγκρότημα Ουζιέλ, μαζί με τη Βίλα Morpurgo, που με την παραχώρηση της, πριν λίγα χρόνια στην οικογένεια Μητσοπούλου του Ωδείου Βορείου Ελλάδος, στο οποίο στεγάζεται πλέον το Κέντρο Πολιτισμού και Τεχνών VILLARTE, χαρακτηρίστηκαν με υπουργική απόφαση ως έργα τέχνης που χρειάζονται ειδική κρατική προστασία.
«Είναι μία πολύ όμορφη και ξεχωριστή συνοικία και θεωρώ πως σε ολόκληρη την Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει παρόμοια. Όσοι πελάτες έρχονται στο μαγαζί μας λένε πως η περιοχή σε μεταφέρει σε μία άλλη εποχή. Πράγματι με μία βόλτα στα σοκάκια της, μπορείς να το διαπιστώσεις αμέσως», μας αναφέρει ο Νίκος Καραχρήστος ιδιοκτήτης εστιατορίου της περιοχής. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και η άποψη του Βασίλη Τάτσιου υπάλληλου του εστιατορίου, ο οποίος τόνισε πως «όλα τα κτίρια που υπάρχουν εκεί έχουν ξεχωριστή ιστορία και αρχιτεκτονική και για το λόγο αυτό και χαρακτηρίστηκαν διατηρητέα».